Jak pomóc rodzicowi-alkoholikowi?

Bez względu na to, ile masz lat, radzenie sobie z rodzicem alkoholikiem jest niezwykle bolesne i trudne. Na szczęście istnieje wiele sposobów, że można pomóc uzyskać je na drodze do odzyskania, nawet jeśli muszą one podjąć je samodzielnie.

Czy mój rodzic ma problem z piciem?

Zaburzenia związane z używaniem alkoholu, bardziej znane jako alkoholizm, dotykają około 17,6 miliona Amerykanów. Alkohol jest zdecydowanie najczęściej nadużywaną substancją w Stanach Zjednoczonych. Alkoholizm może mieć poważny i negatywny wpływ na życie osobiste, zawodowe, społeczne i finansowe danej osoby. Niestety, alkoholizm ma wpływ nie tylko na samego alkoholika. Może on również powodować paraliżujące skutki dla bliskich alkoholika, zwłaszcza dla jego dzieci.

Alkoholizm może prowadzić do emocjonalnego, fizycznego, psychicznego i finansowego wykorzystywania i zaniedbywania dzieci w każdym wieku. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dzieci, które nadal mieszkają z rodzicem alkoholikiem lub w jego pobliżu. Alkoholizm może również powodować, że rodzic zachowuje się w sposób, który jest niezwykle żenujący, a nawet upokarzający dla jego dzieci i dla niego samego.

Nawet jeśli alkoholizm nie prowadzi do poważnych szkód lub cierpienia, często pozostawia dzieci czujące się niekochane, pozbawione opieki i nieważne. Wiele dzieci alkoholików zmaga się z problemami związanymi z poczuciem własnej wartości, jak również z problemami z rodzicem alkoholikiem. To niesprawiedliwe, że dzieci muszą przyjmować rolę dorosłych w rodzinie, co może prowadzić do rozgoryczenia i urazy. To, co powoduje największy stres u wielu dzieci alkoholików, to ciągły strach i zmartwienia. Mogą mieć myśli typu: „Czy mój rodzic wróci bezpiecznie do domu? W jakim będzie nastroju? Czy kiedykolwiek znajdzie pomoc?”.

Jednym z najczęstszych problemów, z jakimi zmagają się dzieci alkoholików, jest obwinianie się lub myślenie, że mogłyby zrobić więcej dla swojego rodzica. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy alkoholik po pijanemu (i fałszywie) obwinia dziecko w twarz. Poczucie winy może być dla niektórych przytłaczające. Jest to zarówno nieprawdziwe, jak i niesprawiedliwe. Nikt nie jest odpowiedzialny za czyjś problem z piciem.

Niektóre dzieci mają do czynienia z alkoholizmem swoich rodziców od urodzenia. Inne mogą to zauważyć dopiero wiele lat później, być może wtedy, gdy u ich rodzica rozwinął się ten stan. Wiele osób staje się alkoholikami dopiero w późniejszym okresie życia; w rzeczywistości nadużywanie alkoholu jest coraz większym problemem wśród osób starszych.

Oznaki rodzica-alkoholika

Uzależnienie od alkoholu wpływa na każdego w inny sposób. Niektórzy alkoholicy wykazują wiele oznak, podczas gdy inni wykazują ich bardzo niewiele (jest to szczególnie prawdziwe w przypadku alkoholików wysokofunkcjonujących). Ale niektóre znaki są wspólne dla wielu, jeśli nie dla większości alkoholików. Oto kilka najczęstszych z nich:

• Zaciemnienia i utrata pamięci
• Drażliwość i wahania nastroju
• Usprawiedliwianie picia i złego zachowania
• Przedkładanie picia nad inne obowiązki
• Izolowanie się od przyjaciół i członków rodziny
• Coraz większe trudności w pracy lub w finansach
• Picie w samotności lub w tajemnicy
• Częste kace
• Zmiany w wyglądzie, zachowaniu i kręgu towarzyskim

Jak rozmawiać z rodzicem-alkoholikiem o jego problemie?

Nie możesz zmusić kogoś do zmiany. Nie możesz zmusić go do rzucenia picia lub nawet do zmniejszenia jego ilości. Nie możesz zmusić go do pójścia na odwyk. Nie możesz nawet sprawić, by zobaczyli, że mają problem. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zwrócenie ich uwagi na fakt, że uważasz, iż mają problem.

Jeśli obawiasz się, że twój rodzic może mieć problem z alkoholizmem, możesz być przerażony, by im o tym powiedzieć. Możesz obawiać się, że się rozzłości, zacznie krzyczeć na ciebie lub będzie agresywny. Możesz mieć wrażenie, że będzie robił sceny przed innymi, zawstydzi cię, wyprowadzi się, albo będzie używał więcej lub bardziej potajemnie. Te wszystkie rzeczy przytrafiły się innym, ale nie muszą przytrafić się tobie. Poniżej znajduje się lista wskazówek, które mogą pomóc w poprawieniu wyniku każdej rozmowy z rodzicem. Pamiętaj, że o ile przemoc nie jest powodem do niepokoju, ryzyko takiej rozmowy jest na ogół znacznie większe niż potencjalne korzyści. Jeśli jednak naprawdę obawiasz się gwałtownej reakcji, najlepiej nie przeprowadzaj tej rozmowy sam. Zawsze miej kogoś przy sobie.

Pamiętaj, że celem rozmowy nie jest przekonanie rozmówcy, że ma problem, ale danie mu do zrozumienia, że jesteś zaniepokojony, że tak może być.

• Nie rozpoczynaj rozmowy, gdy rodzic jest pod wpływem alkoholu.
• Nie rozpoczynaj rozmowy, kiedy Ty jesteś pod wpływem alkoholu.
• ile przemoc nie jest problemem, ustal czas na rozmowę w cztery oczy.
• Rozpocznij rozmowę od stwierdzenia, że robisz to, ponieważ zależy Ci na nich.
• Nieustannie podkreślaj, że rozmawiasz o tym, ponieważ zależy Ci na ich dobrym samopoczuciu.
• Zawsze mów z własnej perspektywy, a nie z perspektywy ogólnej. Używaj stwierdzeń takich jak „Niepokoi mnie to, ile pijesz” lub „Myślę, że narażasz się na niebezpieczeństwo” zamiast „Masz problem” lub „Marnujesz swoje życie”.
• Wymień zachowania i incydenty, które zaobserwowałeś i dlaczego cię niepokoją.
• Jeśli uważasz, że może to być korzystne dla rozmowy, omów, jak ich zachowania wpłynęły na ciebie i jak cię to zraniło.
• Upewnij się, że rozmowa jest dwukierunkowa, aby osoba nie czuła się skrępowana lub nie przyjmowała postawy obronnej. Dobrym sposobem na to jest zadawanie pytań otwartych.
• Trzymaj się głównego punktu. Nie daj się wciągnąć w spekulacje, osądy lub wyjaśnienia, dlaczego tak się stało.

Jeśli dana osoba zaprzecza, że istnieje problem, spróbuj nakłonić ją, aby zgodziła się na kolejną rozmowę w przyszłości.

Co robić, jeśli rodzic alkoholik odmawia pomocy?

Leczenie alkoholizmu nie jest takie proste. Niestety, nie ma zbyt wielu możliwości pomocy rodzicowi, jeśli odmawia on pomocy. Jeśli jesteś niepełnoletni, a alkoholizm rodzica powoduje, że znęca się on nad tobą fizycznie lub zaniedbuje cię, możesz (i prawdopodobnie powinieneś) zgłosić to członkowi rodziny, szkole lub przedstawicielowi organów ścigania. Można też zwrócić się do przyjaciół i członków rodziny rodzica, aby przekonać ich do szukania pomocy. Można również skorzystać z usług profesjonalnego specjalisty ds. interwencji, lekarza, duchownego lub terapeuty, aby pomóc rodzicowi zobaczyć światło.

Istnieje jednak wiele opcji, które można podjąć samemu. Tylko dlatego, że twój rodzic nie chce lub nie może się zmienić, nie oznacza, że nie możesz radykalnie poprawić swojego życia, samopoczucia emocjonalnego i zdrowia fizycznego. Istnieje wiele zasobów i grup wsparcia, które specjalizują się w pomocy dzieciom i innym członkom rodzin alkoholików. Te zasoby i grupy wsparcia mogą zapewnić ci wiele pomocy dla siebie, w tym wsparcie emocjonalne, stypendia na studia, pomoc w przezwyciężeniu żalu i wskazówki, jak radzić sobie w życiu codziennym.